Manisch Matrixsief: iSelfie

Er was eens, in een tijd die lang geleden en allang vergeten lijkt, in een land wat in de verste verte niet meer lijkt op het land waar we nu in leven, een man. Deze man werd in zijn jeugd verweten dat hij egoïstisch was. Zijn familie, vrienden, leraren, psychologen, jeugddetentie medewerkers en slachtoffers van zijn loverboy acties noemden hem enorm egoïstisch. Ze kenden eigenlijk niemand die meer egoïstisch was dan hem. Al deze mensen waren ervan overtuigt dat deze man nooit verder dan zijn bank en zijn zak paprika chips zou komen. Het hoogst mogelijke wat deze zelfingenomen egoïstische man volgens deze mensen kon bereiken was ooit als de tijd rijp was een column schrijven voor een nietszeggend websitetje. Deze mensen hadden wat dat betreft gelijk, die column is er gekomen, en ik lig nog steeds graag zelfingenomen op de bank. Die man waar men over sprak was ik. Ik was die egoïstische zak die veel met zichzelf bezig was. 20 jaar later kijkt dit egoïstische mannetje om zich heen en verbaast zich meer en meer, want deze egoïstische man is ingehaald door de tijd en door de technologie. Deze egoïstische man is anno 2015 een van de meest sociale mensen van deze Wereld geworden. En hij heeft er geen zak voor hoeven doen… Hoe is dat mogelijk? Hoe kunnen al die sociale mensen van vroeger inmiddels zo enorm egoïstisch geworden zijn? Waarom hoor ik er anno 2015 niet meer bij? Omdat ik geen facebook en smartphone heb, en dus geen selfies kan posten? Ik heb gelukkig ook geen Selfie Stick. Een wat? Een Selfie Stick Danny, je weet toch….!

Nee ik wist van niets.. Ik dacht dat het een grote grap was allemaal. Wist ik veel. Ik lag dan wel op mijn bank te filosoferen over het leven, ik hoorde mensen praten over Selfie Sticks, maar ik dacht dat het een 1 april grap was. Ik zag het in Goede tijden ook al. Ze gaan daar met de tijd mee schijnbaar. Ze maken daar ook selfie apps. Je zegt trouwens epssssss. “Lekker eppen joh, even checken wie er allemaal online is gast, je weet toch? Nee joh weet je dat niet? Duhhhh…. onder welke steen heb jij gelegen Danny, epp jij nog niet?!” Ik lieg het niet, zo praten vrienden tegen mij. Ze checken allemaal de nieuwste apps. Ze eppen. Ze gebruiken de facebook messenger. En ze worden boos op elkaar als er niet meteen gereageerd wordt. Ze hebben nog net geen Selfie Stick. Wat maar goed ook is, want anders had ik ze met die stick in hun aarsje geselfied en ze mijn huis uit gejaagd. Want waar de fuck zijn we met z’n allen mee bezig?

Vroeger kreeg je ruzie om voetbal, in de kroeg of op het schoolplein met knikkeren. Tegenwoordig krijg je ruzie via de ‘app’. Of via facebook. Het ergste wat je tegenwoordig kan overkomen is dat iemand je van zijn of haar facebook af flikkert. Je wordt dan als ‘vriend’ verwijderd. En dat doet schijnbaar pijn. Het wordt ook als chantagemiddel gebruikt. Doe je niet wat ik wil dat je doe? Dan gooi ik je van facebook af en ben je niet meer mijn vriend, en dan kan je niet meer al mijn selfies en mijn foto’s die ik maak van mijn eten en van mijn nieuwe kleren zien, lekker puh!!

Ik dacht eerst nog dat ik droomde. Dat het een nachtmerrie was over een wereld die honderden jaren verder in de toekomst lag, waar we allemaal hersendode zombies zouden zijn, die overgenomen zouden zijn door de technologie… Die niet meer weten hoe ze iemand moeten feliciteren zonder een herinnering te krijgen van facebook… Maar het is de werkelijkheid. Zie de afbeelding boven deze column. PSV werd vorige week kampioen, dat was al erg genoeg op zich, maar het kon nog erger. Spelers vierden niet meer zoals vroeger feest met de supporters. En de supporters vierden niet meer zoals vroeger feest met de spelers. Nee, iedereen viert tegenwoordig feest in zijn eentje. Spelers maken selfies van zichzelf met Selfie Sticks en gaan ’s avonds op het podium staan en maken dan filmpjes en foto’s van zichzelf en af en toe van het publiek, maar ze kijken niet meer rechtstreeks naar het publiek, ze kijken alleen nog maar via hun smartphone. Andersom is het net zo. Supporters maken selfies van zichzelf en filmen het feest. Men beleefd het niet meer, men filmt het en moet dan later thuis het terugkijken om te zien wat er allemaal gebeurd is.. Wat is dat voor waanzin? Of ben ik nu een ouwe lul? Doe ik nu weer egoïstisch soms? Is dat het? Is de definitie van egoïsme kritisch tegen iets aan kijken? En is de definitie van sociaal zijn klakkeloos de kudde achterna lopen en egoïstisch jezelf filmen en aanbidden? War = Peace? Het is de omgekeerde wereld dus? Oke, dan snap ik het!

Sociale media noemen ze het ook nog eens… Iets asocialer dan die zogenaamde sociale media bestaat er in mijn ogen niet. Wat is er sociaal aan het constant op je smartphone zitten loeren in gezelschap? Wat is er sociaal aan jezelf opsluiten in huis en de hele dag op de sociale media zitten turen? Vroeger had je nog iets te vertellen op je werk op de maandag na het weekend. Dan ging je er even voor zitten en vertelde je hoe dronken je was geweest en wat voor debiele dingen je gedaan had. Tegenwoordig kom je op je werk aan en lacht iedereen je al uit voordat je de koffiekamer in komt lopen. Ze weten al wat je gedaan hebt, via facebook, want een of andere dorpsidioot, en daar zijn er tegenwoordig veel te veel van, heeft namelijk al jouw dronken acties gefotografeerd en op de sociale media gedeeld.. Het enige wat tegenwoordig nog privé is, tenminste dat hoop ik, is je krantje lezen op de WC. De meeste mensen lezen trouwens geen krantje meer op de WC, nee die spelen candy crush of een ander verslavend schijtspel op hum smartphonee op de WC, en eigenlijk past een schijtspel spelen wel bij je stoelgang, dus wat zeik ik? Ik weet het, ik doe weer egoïstisch, want omdat ik het niet snap en omdat ik er niet aan wens mee te doen is dus echt mijn eigen zielige probleem. Had ik maar sociaal moeten wezen, en niet zo’n egoïstisch mannetje die weigert mee te doen aan de sociale media.

Op visite hoef ik tegenwoordig ook niet meer te gaan. Ik hoor er simpelweg niet meer bij. Want ik ben niet sociaal genoeg. Ik zit er maar een beetje bij dan terwijl de rest op hun telefoontjes bezig is met andermans leven te volgen.. Mensen kunnen mij tegenwoordig ook niet meer bereiken zeggen ze, want ik heb geen whatsapp. Ik heb nog wel een telefoon waarmee je snake kan spelen, en waarmee je kan sms’en. Maar wie stuurt er tegenwoordig nog een SMS? Weten mensen nog wel wat een SMS sturen is? Sms’en is natuurlijk zeer egoïstisch besef ik me nu. Want bij een SMS kan je niet zien of iemand hem gelezen heeft en of diegene waaraan je de SMS stuurt wel of niet online is.. dat is egoïstisch, het is niet sociaal. Een beetje sociaal mens houdt rekening met de ander, een ‘appje’ kan je namelijk niet meer negeren of doen alsof je hem niet ontvangen hebt, big brother houdt namelijk precies in de gaten of je het appje wel of niet geopend hebt, en reageer je niet terwijl je wel 8x online bent geweest? Dan heb je ruzie. En dan wordt je direct verwijderd van facebook, want dan ben je een egoïstische lul of lullin. Ik snap het. Maar eigenlijk wil ik het nooit snappen….

Danny

27-4-2015