Manisch Matrixsief: De Matrix is een circus

Ik zal meteen maar met de deur in huis vallen, de geruchten waren waar. Ruim een week na het verschijnen van mijn laatste column heb ik mij vrijwillig laten opnemen in een psychiatrische inrichting. Dat vond ik zelf nodig. Ik maakte een probleemanalyse van mijzelf, en kwam tot de constatering dat ik mijzelf niet meer terug kende en behoorlijk aan het doordraaien was. Ik zag overal complotten. Bij alles wat ik las, zag, of hoorde maakte ik aantekeningen op van die gele plak briefjes. Mijn hele huis hing vol met die briefjes. En dan bedoel ik mijn hele huis dus, inclusief badkamer, WC, kelderkast, schuur en zelfs het konijnenhok in de tuin. Ik brak bijna letterlijk mijn nek over al die briefjes, en het zat ook niet bepaald lekker op de WC tijdens een grote boodschap. Die vervelende plak briefjes bleven hangen aan haar wat groeit op bepaalde plekken die normaal niet vaak het daglicht zien. En dat ging dan schuren in mijn broek tijdens het lopen. En ik raakte een hoop aantekeningen op die manier kwijt. Ik deed dat allemaal om zo goed mogelijk een beeld te kunnen schetsen aan jullie over de Matrix. Ik was constant bezig materiaal te verzamelen voor de volgende Manisch Matrixsief. De druk werd steeds groter en groter. En de Matrix werd steeds gekker. Maar was dat wel zo? Was ik niet zelf gewoon helemaal gek geworden in mijn hoofd, en was de rest van de mensheid gewoon normaal? Ik wist het zelf niet meer, en meldde mij vrijwillig bij een inrichting.

Ruim 2 maanden heb ik daar gezeten. En het gekke is dat ik me er bijna niets meer van herinner. Ik weet nog dat ik uitgebreid getest ben toen ik binnenkwam. Ik werd betiteld als schizofreen en leed onder meer aan grootheidswaanzin. Ik vond het allemaal prima, en kreeg medicijnen om weer mezelf te worden. Die eerste weken kan ik mij bijna niet meer herinneren. Ik was zo high als een Vlaamse papegaai en kon niets anders dan op bed liggen of voor mij uitstaren. Mijn hoofd was helemaal leeg en ik waande mij in een serene oase van rust. Ik heb geen idee hoe lang deze periode geduurd heeft, ik weet alleen nog het moment dat ik mij besefte dat ik Danny niet meer was. Die stilte in mij, en het passief op bed liggen, maakten mij pas echt gek. Daarvoor was ik niet op Aarde zei mijn hart tegen mij. Ik was een kasplantje geworden en had geen levenslust meer, ik was een zombie geworden. Ik stopte met het innemen van de medicijnen en al snel kwam ik weer enigszins bij bewustzijn. Dat moet ongeveer een maand geleden zijn geweest, ik was alle notie van tijd kwijt daar. De energie kwam terug in mijn lichaam en geest, en ik maakte elke dag wandelingen over het terrein. Ik kwam allerlei mensen tegen die dus als gek worden bestempeld door de wereld. Uitzonderingen daargelaten, waren de meesten van deze mensen veel normaler dan de gemiddelde mens buiten de inrichting. Zelden heb ik zulke diepgaande gesprekken gevoerd als in de laatste dagen dat ik in die inrichting verbleef. En toen kwam het besef: Ik ben niet gek, ik ben hooguit een ietsepietsie Manisch Matrixsief, de Matrix is gek, de mensen onder hypnose van de Matrix zijn gek, ik heb een rol te spelen hier op Aarde, godverdomme Danny pak je spullen en ga naar huis!! Pak de draad weer op, download een programma wat je computer sneller maakt door al die internetporno cookies te verwijderen, koop een paar zakken paprika chips en ga op je bank liggen, hand in de broek, en snuif die Matrix weer op! Ik ben Danny, ik ben uniek, en alles gaat zoals het moet gaan, ik ben Manisch Matrixsief en ik ben daar fokking trots op!
Al snel was ik weer de oude Danny. Ik besefte me dat ik maanden weg moest zijn geweest en wist niet eens of Indigo Revolution nog bestond. Ik ging mijn eigen columns teruglezen en zag dat ene Rob mijn plek had overgenomen. Ik ken deze Rob volgens mij niet. Maar zijn omschrijving van mijn situatie resoneerde wel met hetgeen ik mij herinnerde van mijn eerste weken in die inrichting. Eigenlijk ben ik wel blij met Rob, ik ben blijkbaar niet de enige die Manisch Matrixsief is en daar open en bloot voor uitkomt op het internet.. Hoe meer Manisch Matrixsieve mensen hoe meer vreugd. Ik hoop dat Rob blijft schrijven nu ik terug ben, hij voelt als een oude bekende, soulmate vind ik te zweverig maar ik begrijp nu wel steeds beter dat mensen soms biseksueel worden. Als Rob een vrouw zou zijn dan zou ik nog bijna gaan geloven in dat tweelingvlam genuil van de new age….

Genoeg over mij, back to business. We hebben schijnbaar een nieuw kabinet. Helaas geen SOPN, geen Oldenkamp, maar gewoon weer dezelfde clowns als altijd. Bilderberg heeft het weer voor het zeggen, de PvdA en de VVD stippelen nu gezamenlijk uw ondergang uit. Niets nieuws aan de horizon, hetzelfde gehuichel in een nieuw jasje. Rutte lacht nog steeds de hele dag door. Die smerige grijns is denk ik door Robbert Schumacher met plastische chirurgie voor altijd in zijn smoel gegraveerd. En dan die Samson… Voor mijn opname zat hij nog in de oppositie te verkondigen dat de VVD de fatsoensnormen overtrad door zo drastisch te bezuinigen op ontwikkelingshulp. Dat kon echt niet… Nu maakt hij echter deel uit van datzelfde kabinet, heeft dus de macht, en verdedigt nu dat drastische bezuinigen op ontwikkelingshulp. Dat kan nu dus echt wel, we moeten als brave slaafjes van een onzichtbare macht achter de zichtbare macht wel… Verdomme schaapjes ik Samson kan toch niet anders dan luisteren naar wat mij opgedragen wordt door deze satanische occulte club freaks? Anders gaan ze me chanteren met hetgeen ze weten over wat ik doe in mijn vrije tijd, oh nee wacht dat doen ze natuurlijk al anders mocht ik niet regeren…. Kom op mensen doe je ogen eens open en kijk eens naar de omgeving in plaats van naar het schaap voor je, ziet niemand dan dat de hele politiek een poppenkast is? Een toneelstuk, zoals Bea ook al zei toen de ceremonie op haar trap nog een keertje over moest omdat de NOS nog reclame uitzond tijdens de eerste show. Links versus rechts, kapitalisten versus socialisten, elkaar al decennia lang zwart maken, en dan opeens samenwerken en samen een beleid maken. Alleen in Nederland…. Officieel het meest in slaap zijnde land ter Wereld…. Nergens anders zou men wegkomen met zo’n circus-act wat doorgaat als democratie. De Matrix is een circus. Politici zijn de clowns die belachelijke kunstjes doen. Soaps en realityshows op TV zijn de koorddansers, vol spanning kijken we toe, afgeleid als we zijn. De media zijn de goochelaars, zij laten dingen verdwijnen en verschijnen uit het niets. Al het andere schijnlollige vermaak kan je zien als dansende beren of olifanten die met gekke hoedjes op kunstjes doen. En wij maar klappen, en wij maar afgeleid zijn, en wij hebben ondertussen niet door dat ze ons steeds meer uitbuiten en verkrachten. Alles nemen ze ons af, we mogen niets meer als het zo door gaat, maar wij vinden het allemaal prima en helemaal fijn. Zolang er elke avond maar iets op TV is hoor je ons niet klagen. Made in NL.

Nee dan ben ik liever Manisch Matrixsief. Dan maar overal een complot achter zien, het is namelijk ook zo. De Matrix is gek, ik niet. Ik ben geen papegaai, ik praat geen anderen na, ik heb mijn eigen mening, en ik heb net zoveel recht om die mening te verkondigen als al die circusclowns het recht hebben om al die onzin te verspreiden. De ene pipo praat de andere pipo na, veel geschreeuw voor de wol die men scheert. De Matrix is een circus, en ze komen met alles weg. Eerst de Nobelprijs voor de vrede voor Obama met zijn ‘kill-list’ die verdachte terroristen met drones bombardeert, en dat zelf helemaal prima vind. Dan de Europese Unie, die haar inwoners uitbuit en de afgrond instort… En niemand die dat op zijn minst raar vind… Nee hoor, de goochelaars van het Matrix circus toveren gewoon weer een nieuw dik vet konijn uit de hoed en het volk is weer afgeleid en blij.
Maar goed, om een lang verhaal kort te houden, Manisch Matrixsieve mensen zijn nodig in dit Matrix circus. Het heeft bij mij even geduurd voor het kwartje viel. Vanaf vandaag Manisch Matrixsief 2.0, geen vrijwillige opnames meer, niet meer de verpleging onderkwijlen, geen medicijnen meer voor Danny, deze column is namelijk mijn medicijn, mijn uitlaatklep. Ik ben niet gek, ik ben mijzelf.

Danny
15-11-2012