Manisch Matrixsief: Kwajongens

Hallo, Rob hier

De afgelopen weken heeft de Matrix me opgezogen als een zak drop. Ooit geprobeerd een zak drop open te maken, er één dropje uit te halen, en daarna de zak weer in de kast te leggen zonder er verder naar om te kijken? Onmogelijk! Je blijft in gedachten bezig met de inhoud van het zakje, en de enige oplossing is de zak terug pakken, en tot de laatste dropje leeg te kanen. Ook al voel je je tijdens het eten een smerige junk, You just can’t stop.
Zo is het ook met de Matrix is me gebleken. Vanaf dat ik me er wat meer in ga verdiepen blijkt dat het een aanzuigende werking op me heeft die vrijwel niet te weerstaan blijkt. De onderwerpen zijn zo gekozen dat je er constant meer van wilt. Laat me het uitleggen.

Als kind heb ik weleens gestolen, snoep bijvoorbeeld, en vieze boekjes. Nou hebben we allemaal zo onze jeugdzondes, en tot voor kort maakte ik me daar dan ook totaal niet druk om. Een overduidelijk geval van kwajongensstreken. Nu is mij echter in de afgelopen dagen opgevallen dat de ene kwajongensstreek de andere niet is. Ik hoop dan ook dat ik na deze bekentenis mijn taak als columnist mag blijven uitoefenen.
In Nederland is namelijk de tendens ontstaan dat, zelfs ver nadat je een strafbaar feit hebt begaan je hier nog op veroordeelt word. Wat zeg ik? Zelfs wanneer je hier al een straf voor uitgezeten hebt blijf je in de ogen van het grote publiek een paria, een verstotene.

De afgelopen weken stonden in de media vooral in het teken van Willem Holleeder, en zijn bezigheden. Niet dat er verder niets aan de hand was, maar hé, Willem is een boef. En wel een met een eigen column in de Nieuwe Revu. Half bekend Nederland kwam op tv opdraven om uit te leggen dat iemand die in het verleden een boef is geweest geen column in een gerenommeerd ?? blad als de Revu mag hebben. Want columns schrijven, das enkel en alleen voor nette mensen blijkbaar. En Willem heeft nou eenmaal gestolen en iemand ontvoerd. En dat Willem hier zijn méér dan terechte straf inmiddels voor heeft uitgezeten doet daar blijkbaar helemaal niets aan af. Ééns een boef altijd een boef.
Weliswaar stal hij vooral van andere boefjes, en op de schaal van de grote wereld-criminaliteit bezien is zijn strafblad van een orde van die van een soort van Billy the Kid, die in het gelijknamige album van Lucky Luke zich vooral bezig hield met het stelen van UleBallen, peanuts dus, maar óh óh, wat stond salonfähig Nederland op zijn achterste benen.
Nou ging het allemaal nog een flink stapje erger, want Willem kwam onlangs zelfs op tv, om zich (onbetaald) te laten interviewen in het programma College Tour. Dat was natuurlijk hélemaal tegen het zere etterende been van politiek correct Nederland. Criminelen en ex-convicts mogen geen taken verrichten die betaald worden met publiek geld zo klonk het. Nou, zo lust ik er nog wel een paar.

Want waar ik een stuk minder mensen over heb horen zeiken is dat ons Juridische apparaat al een flink aantal jaren word geleid door een ander boefje. En dan niet iemand die zoals Willem wat geld gestolen heeft van andere boefjes, nee deze draaideurcrimineel heeft ietwat andere vergrijpen achter zijn naam staan.
Ik heb het uiteraard over Joris Demmink, de onvolprezen held van het Nederlandse ambtenarenapparaat. Joris is een lekkerbekje, die een lekker hapje maar moeilijk kan weerstaan. En dan heb ik het niet over taco’s, frikandellen, of kaasknabbels, nee Joris houd van het uit elkaar trekken van kleine jongetjes met zijn grote zwetende tampeloeres. Ieder zijn hobby natuurlijk, en vrijheid blijheid, maar persoonlijk loopt het maagzuur me toch via mijn strot omhoog als ik eraan denk dat het Nederlandse Justitia-bedrijf, en daarmee samenhangend de Nederlandse staatsveiligheid in handen blijken te zijn van een niets ontziende beroepspedofiel. ‘T slaapt voor mij toch iets minder lekker als ik er bij stil sta dat die heerlijke veilige nachtrust gegarandeerd word door een persoon die bij het woord Kinder-chocolade denkt: gadverdamme, ik lust helemaal geen chocola.
En nou zou je verwachten dat, zodra de Minister van Justitie er achter kwam dat zijn hoogste ambtenaar zo’n vieze gifzwam blijkt te zijn,  deze meteen ingrijpt, en de desbetreffende viezerik op non-actief stelt, een onderzoek  gelast, en bij gebleken en bewezen vunzigheid deze smeerpijp ontslaat en wegpropt in een oude kerker op het binnenhof, maar niets is minder waar.
Want waar normaal gesproken iedere ambtenaar die ook maar de verdenking op zich heeft van het te veel gebruiken van de koffiemachine op non-actief gesteld word lopende het onderzoek, mag Joris lekker blijven werken richting zijn aanstaande pensioen. In lijn met zijn voorgangers, die ook al te maken kregen met vragen over het ziekmakende libido van Vieze-Joris, stelde Minister Opstelten afgelopen week dat er: “geen sprake is van rook, dus laat staan van vuur”.
Enkel het Algemeen Dagblad was zo dapper om deze zaak aan de kaak te stellen, en opheldering te vragen. De andere kranten hielden zich opvallig afzijdig, en berichten pas dagen later op een summiere en weinig aandacht trekkende wijze.

Dat is dus Nederland. Een land waarin iemand die zijn straf heeft uitgezeten  niets meer mag doen in het publieke gebeuren, en zeker niet betaald met publiek geld, behalve dan wanneer je zoals Vieze-Joris tot het establishment behoort. Dan worden je smerige gore daden onder het tapijt geschoven, en kan je je nette carrière gewoon tot aan je pensioen vervolmaken. Een pensioen dat volledig is opgebouwd uit uw en mijn publieke geld.
Ik stel dan ook voor om een nieuwe baan voor Willem Holleeder te creëren. Namelijk die van oppasser van Vieze-Joris. Constant bij hem in de buurt vertoevend, en Joris flink in zijn zak te trappen zodra die zijn smerige gluiperige oogjes weer op een smakelijk jongetje laat rusten.
Tevens wil ik als collega columnist een lans breken voor Willem’s schrijvende carrière, en hem bij deze de kans bieden eens een column voor Indigo Revolution te schrijven. Niet alleen machtig interessant in mijn ogen, want hoe je het ook went of keert, het valt niet te ontkennen dat Willem duidelijk een eigen leider is en geen meeloper zoals al die Nederlanders die zich enkel laten leiden door wat de Media wel of niet melden. Ook zal het een grote publiciteitstrekker blijken te zijn voor onze website, en aandacht daar zijn we hier bij IR uiteraard ook niet vies van.

Mazzelll

Rob

17-10-2012