Selectieve bewustwording

Selectieve bewustwording, het is een term die ik 5 minuten geleden bedacht heb, voor een fenomeen wat ik al langere tijd gefascineerd bestudeerd heb.

Veel mensen die zeggen wakker en/of bewust te zijn lijden aan dit syndroom van selectief bewust willen worden. Met andere woorden, we vinden alles leuk en aardig wat je verteld en ontmaskerd, totdat je aan een programma komt wat in onze mind draait, dan vinden we je niet meer leuk en aardig..

Ik zal een voorbeeld geven van dit fenomeen. Vandaag ontvangen via selfbook. Een mailtje was schijnbaar te veel moeite voor deze persoon, laten we hem Rafael noemen voor de gelegenheid, iemand waar ik in het verleden redelijk wat mailcontact mee gehad heb. Toen was hij het met mij eens op veel vlakken, was verheugd dat er mensen waren die zijn gevoelens verwoorden, en resoneerde met de boodschap van IR. Nu niet meer. Want, ik ben op een van zijn programma’s gaan staan. Ik had een foto van Poetin met Rutte geplaatst waar te zien op was wat Poetin van de moraalridder praatjes van Rutte vond. Rutte is opgehitst door schertsfiguren als een Gordon. Media geile hoeren die de propaganda van de mainstream media napapegaaien, en dan via social media de minister president gaan ophitsen om met Poetin daarover te gaan praten. Poetin weet dat het onzin is, vandaar zijn reactie (zie plaatje bij dit artikel, vooral de rechterhand van Poetin). Die hele zogenaamde anti-homo wetgeving van Rusland, bestaat niet. Is verzonnen door de Westerse mainstream media. Punt. Geloof je mij niet? Lees het hier. Eerst lezen dan reageren. Ik zeg het er nog maar eens bij, want alle reacties die ik daarover kreeg zijn van mensen die weigeren dat rapport te lezen… Terwijl het rapport mijn woorden bewijst.

Als reactie onder die foto op selfbook kreeg ik het volgende, van die persoon waarvan ik de naam niet openbaar maak, maar hem voor het lees gemak even Rafael Visser noem:

“Als je nieuws brengt onder de mensen probeer dan een beetje neutraal te blijven. Jij ziet het misschien zo maar een ander beleeft het anders.”

Deze reactie is een schoolvoorbeeld van selectieve bewustwording. Ik heb vele mailtjes van deze persoon gehad de afgelopen jaren, hij resoneerde met hetgeen IR te vertellen had, en vond onze boodschap erg belangrijk. Niet dat ik enkel zit te wachten op ‘medestanders’, ik wil gewoon dat iedereen zelf onderzoek doet, maar omdat dit een goed voorbeeld van selectieve bewustwording is haal ik dit even naar voren.

Nu ik dus een programma van hem raak, hij is homo, en gelooft blijkbaar de leugens over die niet bestaande anti-homo wetgeving van Poetin, moet ik opeens als ik nieuws breng, dit neutraal brengen, omdat niet iedereen het zo als ik beleef…. Wat?!?! Het is dat ik dit fenomeen al vaker ervaren heb in de laatste maanden anders had ik het nog steeds niet helemaal gesnapt denk ik. Ik mag dus wel over van alles en nog wat schrijven of praten, dingen debunken en ontmaskeren wat ik maar wil, dat is allemaal goed, dan moet ik vooral zo doorgaan. Maar als dan een mind-programma geraakt wordt, dan is het beter dat ik voortaan dingen maar neutraal breng… Hoezo? Wat kan ik neutraal brengen aan dit onderwerp? Doe ik dat niet al? Ik sta er neutraal in namelijk. Ik heb niets tegen homo’s, ik heb wel van alles tegen leugens, desinformatie en propaganda. Dat breng ik aan het licht. Ik kies geen kant in het ‘conflict’, ik laat juist zien dat er helemaal geen ‘conflict’ hoeft te zijn, dat iedereen zich loopt druk te maken om iets wat niet bestaat…. En deel een onderzoek, wat waterdicht is, wat duidelijk aantoont wat die Russische wet dan wel inhoudt. Volgens mij is dat redelijk neutraal, of ben ik nou gek?

Ik geef een handvat om jezelf te informeren, als het onderwerp je interesseert, wat er voor zal zorgen dat je niet meer afgeleid wordt, en dus geen energie meer verspilt aan iets wat helemaal nergens over gaat. Maar toch weigeren mensen die vast zitten in dat geloof, het geloof dat Rusland de hel is voor homo’s, om een rapport (wat overigens ook door een homoseksueel geschreven is) te lezen. Nee, liever veranderen ze hun profielfoto op selfbook in een anti-Sotsji verkeersbord… Nee dat is natuurlijk wel neutraal..!

Hoe kan iemand die weet, zegt weet te hebben in ieder geval, van allerlei complotten en een macht achter de macht die het volk voorliegen en manipuleren, hoe kan zo’n iemand dan totale oogkleppen op hebben als het om die zogenaamde anti-homo wetgeving van Poetin gaat? Het enige antwoord wat ik kan bedenken is selectieve bewustwording. Feest vieren in de gevangenis met andere woorden, waar ik eergisteren over schreef. Deze persoon die deze comment gaf, die is ook aan het feest vieren in de gevangenis. Hij heeft het zelf misschien niet door, maar toch is het zo. Hij voelt zich goed met veel ‘gelijkgezinden’, die ook boos zijn op Poetin, voelt zich goed dat valse nichten als een Gordon zich ook boos maken. Samen boos zijn, lekker man. Dat is ook feest vieren, maar dan anders benaderd. Net als al die ‘protesten’ altijd op de Dam of waar dan ook, met grote massa’s mensen die samen boos zijn en luidkeels roepen “wij zijn boos, wij zijn boos” En als je dan de beelden ziet dan zijn ze eigenlijk zielsgelukkig. Samen boos zijn is ook feest vieren in de gevangenis. Je hoort eindelijk ergens bij, je mag samen boos zijn, en dat geeft je mind ego een enorme boost.

Ik raakte met die foto en bijbehorende tekst Rafael zijn mind-programma. Hij wil het anders beleven. Wil feest blijven vieren in de gevangenis. Lekker samen boos zijn om iets wat er totaal niet toe doet, als het hem maar afleid van hetgeen er echt toe doet, ik noem maar iets ‘kleins’, zoals aan jezelf werken? Bij jezelf nagaan waarom je zo boos wordt om een comment op selfbook? Kweenie….

Dat ik nu een term heb voor dit syndroom, selectieve bewustwording, wil nog niet zeggen dat ik er begrip voor heb. Als ik het op mijzelf toets, wat ik altijd doe, dan snap ik er geen moer van. Ik zit totaal anders in elkaar, wil juist van alles weten hoe het werkelijk in elkaar zit, wat erachter zit, hoe de mechanismes werken, met andere woorden ik ben een volbloed ’truthseeker’. Je wil niet weten hoeveel mind-programma ik bij mijzelf in het verleden ben tegengekomen, en nog steeds tegenkom. Dat deed pijn, het herkennen en daarna loslaten van die programma’s. Maar ik was altijd blij als ik er weer eentje ontdekt had bij mijzelf. Ik wil overal de waarheid van weten, zeker over mijzelf. Juist misschien wel over mijzelf.

Maar ik heb zeker ook periodes gehad waarin ik ‘leed’ aan selectieve bewustwording. Het was zelfs én van de redenen 4 jaar geleden om deze site te beginnen. Ik had genoeg van al dat negatieve geleuter van de alternatieve media. Ik wist dat we een positieve uitkomst hadden hier met z’n allen op deze planeet, dacht dat te weten laat ik het zo zeggen, en had ook niets met het ultra positieve gewauwel van de new age, dus ik ging positief nieuws brengen op mijn website. Niet gebalanceerd, maar net te veel aan de positieve kant van het spectrum. Ik deed aan selectieve bewustwording. Ik koos ervoor om mij te verdiepen, en te schrijven, over positieve zaken. De mooie dingen waar we naar toe konden werken, en ik koos ervoor om het negatieve niet te brengen, ik koos ervoor dat negatieve te negeren. Dat paste niet in mijn toenmalige bewustzijn. Als iemand mij mailde en iets aan de kaart probeerde te stellen over duistere complotten, dan deed ik alsof dat er niet toe deed, en ik wilde het niet eens meer weten. Ik ken dus het klappen van de mind-zweep maar al te goed.

Toch kreeg ik na ruim een jaar zo aangeprutst te hebben een steeds slechter gevoel over hetgeen ik aan het doen was. Ik besloot dat gevoel te volgen, en negeerde niet langer de zogenaamde negatieve zaken.

Selectieve bewustwording is wel een hardnekkig mind-virus. De new age is én en al gebaseerd op selectieve bewustwording. Eigenlijk kan je dat niet eens bewustwording noemen, het gaat verder dan het selectief zijn qua informatie en zienswijze, maar is ook gebaseerd op het niet durven of willen nemen van zelfverantwoordelijkheid, en de neiging om het fijn te vinden om in de slachtofferrol te blijven hangen. De new age, en die is velen malen groter dan menigeen denkt, negeert het duister. Negatieve dingen beleef je enkel omdat je zelf er ook negatief in staat. Kom naar het licht, dan verdampt je schaduw, en dan is alles goed en boeren we vlinders en schijten we regenbogen uit. Focus je op het licht, en dan is er geen duister of negatief meer in de wereld….

Als je maar niet aan jezelf hoeft te werken dan is alles prima bedoelt men te zeggen.

Anderen doen het andersom. Die kicken erop dat alles zo duister is en dat er geen weg uit deze gevangenis is. Samen bang zijn. Ook een prachtig fenomeen. Dat voelt lekker schijnbaar. Je bent niet in je eentje meer bang, nee je hebt ‘gelijkgezinden’ gevonden, en voortaan zijn jullie samen bang. Samen sta je sterk, ook als het om bang zijn gaat.

Bang zijn voor Fukushima bijvoorbeeld. Dat is iets wat velen doen. Dat mogen ze overigens helemaal zelf weten. Ieder zijn of haar ding. Ik doe alleen hetgeen ik zoveel mogelijk probeer te doen, en dat is onnodig bang zijn voor iets wat propaganda is, debunken. Ontmaskeren. Het is pure onzin om te denken dat die straling, als die er al is, vanaf Fukushima, via de VS, vervolgens naar Europa komt overwaaien. Als je daar dan over schrijft, krijg je een stortvloed aan reacties. Ook weer van mensen die in eerdere mails verkondigden dat ze zo enorm resoneerden met hetgeen ik doe. Dan krijg je een reactie in de trant van “over Alex Jones heb je gelijk, dat vind ik ook desinfo, maar wat je over Fukushima zegt is niet waar. Zie hier het bewijs: een filmpje op YouTube van een kerel met een geigerteller. Die loopt op het strand van Californië En die meter slaat af en toe uit! Dus Fukushima is waar, en we gaan er met z’n allen aan!”

Vermoeiend. Maar begrijpelijk. En dus deed ik de moeite om een uitgebreide uitleg terug te sturen, wat dat filmpje debunkte. Wat uitlegde dat al die nucleaire bangmaak praatjes niets anders dan propaganda zijn voor de gas en olie-industrie. Nucleair is relatief veilig, en velen malen goedkoper dan fossiele brandstoffen. Ik gaf nog aan dat ik ook vermoedde dat die geigertellers misschien wel microgolf straling oppikten, wat wel uit de klauwen aan het lopen is, en had daar een goede uitgebreide uitleg bij. Een antwoord kreeg ik nooit. Waarom zou je ook? Liever blijven geloven in een bangmaak verhaaltje, dan zelf onderzoek te doen, en het logisch op een rijtje te zetten voor jezelf. Nee, een man op een strand met een geigerteller, dat is bewijs, en Micky dat moet je voortaan niet meer doen, het is gewoon zo, klaar. Niet mensen meer uit mind-programma proberen te trappen, dat wilde hij eigenlijk zeggen. Dat vinden mensen namelijk fijn en comfortabel, zo’n mind-programma. Dan kunnen ze zich ergens om blijven druk maken, boos blijven, vrolijk blijven, feest blijven vieren in de gevangenis. Heerlijk. Lekker veilig feest vieren in je eigen cel. Mij een zorg verder, maar het valt mij wel op.

Selectieve bewustwording is feitelijk het bewust negeren van bepaalde thema’s. Ik kan dagen doorgaan met voorbeelden noemen. Ik zal er nog eentje geven. Microgolf straling. Ja daar heb je hem weer!! Dat is degene die mij echt het meest fascineert eigenlijk.. Weten van de gevaren. Weten van de verslavings- en afleidings- gevaren, weten dat het schadelijk is voor de gezondheid, maar toch, toch je kinderen een smartphone geven. Omdat ze er anders niet bij horen…. Hoe vaak ik dat wel niet gehoord heb… “Ja ik weet het wel, het is ook niet goed, maar ja wat moet ik anders? Als ik hem/haar geen smartphone geef, zij/hij is namelijk al 10, dan is zij/hij straks de enige in de hele klas zonder smartphone, en dan hoort hij/zij er niet meer bij… dat wil ik niet op mijn geweten hebben!” Wil je het dan wel op je geweten hebben dat je kind straks onvruchtbaar word, kanker krijgt, of erger? Dan hoort zij/hij ook wat dat betreft er zeker bij, een hele generatie gaat naar de knoppen door die apparaten en microgolf straling op zich, en jij laat het toe dat je kind daar ‘bij’ hoort? Ik zou het veel mooier vinden, het zou mij enorm trots maken, als mijn kind als enige niet zo’n stralingsbak had, en aan de rest van de klas kon uitleggen dat het schadelijk is, en dat je helemaal geen smartphone nodig hebt om er ‘bij’ te horen, dat je ook gewoon op je fietsje kan stappen en kan aanbellen bij iemand, dat er altijd wel iemand op het schoolplein of speelveldje te vinden is, dat je daar gewoon heen kan fietsen of lopen, en niet eerst  een ‘group app’ hoeft te versturen om je vriendjes uit te nodigen om te gaan spelen….

Veel van deze mensen die dit standpunt, van toch een mobieltje voor je kind ondanks de gevaren aanhangen, zijn vaak wel bezig met letten op hun eten en drinken. Ze eten gezond, weten van E-nummers, fluoride, suikers, vetten, weet ik het allemaal, maar microgolf straling? Ach, dat nemen ze op de koop toe, anders horen hun kinderen er dadelijk niet meer bij…

Selectieve bewustwording. Veel gevaren zien, er op letten, anderen er ook bewust van maken, maar als het om iets gaat wat niet past in het ‘plaatje’, dan negeert men datgene gewoon. Wel de lusten, niet de lasten.

Dit alles gezegd hebbende, weet ik ook wel dat iedereen vooral lekker moet doen wat hij of zij wil doen of geloven. Het valt mij alleen op, en aangezien het mij toegeworpen wordt via reacties, en dus op mijn pad komt, schrijf ik erover. Wie weet is Gordon of Rafael me ooit nog eens dankbaar voor het hen helpen herinneren dat ook zij bepaalde mind-programma’s hebben draaien, en dat de waarheid soms hard is, maar wel altijd de waarheid blijft, want de waarheid doet niet aan selectief zijn.

Micky

12-2-2014